Diagnoza związana z chorobą Alzheimera zmienia całkowicie życie chorego i jego rodziny. To wyzwanie, z którym trzeba będzie się mierzyć, statystycznie, od 8 do 14 lat. Po okresie względnie samodzielnego funkcjonowania, chory zaczyna wymagać stałego wsparcia opiekuna.
Kim jest opiekun
Podobnie jak w innych krajach, w Polsce także przeważa model opieki rodzinnej. Ocenia się, że około 15–20 proc. chorych w Polsce trafia do domów pomocy społecznej, zakładów opiekuńczo-leczniczych lub prywatnych domów opieki. Dzieje się to najczęściej, kiedy choroba jest już bardzo zaawansowana. Opiekunem osoby chorej w ponad 70 proc. przypadków jest współmałżonek. Często chory i w zaawansowanym wieku, również potrzebujący pomocy i wsparcia.
Statystyczny opiekun w Polsce ma 73 lata. Na świecie – 57.
Drugą grupą opiekunów są dorosłe dzieci chorego, czynne zawodowo 40–50-letnie osoby, dla których wejście w nową rolę nie zawsze jest proste. Muszą wykonywać czynności, które kiedyś wobec nich czynili rodzice – mycie, ubieranie, karmienie, zmienianie pieluchy. Problem stanowi też pogodzenie pracy zawodowej z opieką nad chorym.
Czego dowiesz się z poradnika
Poruszyliśmy w nim następujące tematy:
- diagnozowanie i przebieg choroby Alzheimera
- uregulowanie spraw prawnych
- organizacja dnia codziennego
- problemy natury psychicznej związane z chorobą członka rodziny
- pomoc, która przysługuje choremu i jego opiekunowi.
Kto jest autorem poradnika
Poradnik powstał we współpracy NFZ z Polskim Stowarzyszeniem Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera w ramach Forum Organizacji Pacjentów.
Pobierz poradnik Opieka nad chorym na alzheimera